Projekt kliniki stomatologicznej – Kraków
Zespół gabinetów stomatologicznych mieści się przy skrzyżowaniu ulic Kobierzyńskiej i Sąsiedzkiej w Krakowie, na piętrze bardzo charakterystycznego budynku o kształcie ściętego z dwóch stron walca. Obiekt jest nowy, wyposażony w windę, dlatego mimo że przychodnia nie została zlokalizowana na parterze, co jest najbardziej popularną praktyką, również osoby niepełnosprawne mają zapewniony łatwy dostęp do lokalu, w którym założono przychodnię.
Niekonwencjonalny plan kondygnacji, z pewnością ciekawy i niebanalny, stanowił jednak pewne wyzwanie, tym bardziej, że na stosunkowo niewielkiej powierzchni, oprócz dwóch gabinetów stomatologii zachowawczej należało pomieścić pracownię RTG oraz pozostałe, wymagane przepisami pomieszczenia techniczne. Poza interesującą formą budowli oraz przyjemną lokalizacją wśród niewysokiej, dość przestrzennej zabudowy, niewątpliwym atutem lokalu jest, jak zauważył Inwestor, duża ilość otworów okiennych. Dobre oświetlenie dzienne nie tylko sprzyja lepszemu samopoczuciu pacjentów, ale również ułatwia pracę lekarzom. Duża ilość przeszkleń sprawia ponadto, że wnętrza wydają się większe i bardziej przestronne, co z kolei daje szersze możliwości aranżacyjne.
W koncepcji przedstawionej poniżej staraliśmy się uwzględnić wszystkie wskazówki Inwestora, który duży nacisk położył na ergonomię pracy lekarzy. Sprostaliśmy również wymogom SANEPID-u i pozostaliśmy w zgodzie z zasadami sztuki budowlanej.
Wysiadając z widy lub pokonując schody, należy skierować się na lewo do wejścia do zespołu gabinetów. Tuż za drzwiami, naprzeciwko, znajduje się recepcja wraz z poczekalnią dla pacjentów zlokalizowaną z kolei po prawej stronie. Stąd bezpośrednio wchodzi się do obydwu gabinetów stomatologicznych oraz pracowni RTG również obficie oświetlonych światłem dziennym.
Z recepcji prowadzą drzwi do wszystkich pomieszczeń pomocniczych – myjni, przestronnej sterylizatorni, toalety dla pacjentów dostosowanej oczywiście do potrzeb osób niepełnosprawnych oraz pokoju socjalnego, z którego przejść można do toalety dla personelu medycznego, jak również na dość duży balkon, gdzie miło zrelaksować się spędzając kilka chwili przerwy w pracy w cieplejsze dni.
Sterylizatornia, jak większość pomieszczeń w tej niewielkiej przychodni, zaopatrzona została w okno dostarczające światło dzienne. Zaprojektowano ją zgodnie z wymaganiami SANEPID-u jako pomieszczenie odrębne, co jest praktyką stosowaną w przypadku więcej niż jednego gabinetu stomatologicznego. Warto nadmienić, że mimo możliwości rozplanowania układu wnętrz w taki sposób, żeby sterylizatornia stanowiła część jednego z gabinetów, zawsze, jeśli warunki lokalowe na to pozwalają, lokuje się ją w odrębnym pomieszczeniu. W przeciwnym przypadku sterylizację można przeprowadzać tylko i wyłącznie poza godzinami przyjęć pacjentów, co skutkuje koniecznością zapewnienia większej ilości kompletów narzędzi stomatologicznych, jaki i wydłużonym czasem pracy dla części personelu.
We wszystkich wnętrzach przychodni dominują odcienie szarości – jasnoszare ściany wspaniale współgrają z nieco ciemniejszą podłogą oraz jeszcze głębszą szarością drzwi, tapicerki foteli w poczekalni czy unitów stomatologicznych. Antracytowe szafki, abażury lamp wiszących oraz pionowe elementy ścian dopełniają całości.
Monochromatyczność pomieszczeń przełamują płaszczyzny z listewek w kolorze naturalnego drewna. Wykonano z nich ladę w recepcji oraz ciekawe, wielopłaszczyznowe przesłony ścian. Drewniane motywy powtórzone zostały na elementach takich jak szafki czy drzwi, sprawiając że aranżacja stanowi spójną całość.
Oświetlenie dzienne, jak wielokrotnie już wspomniano, jest ważnym elementem lokalu, jednak po zapadnięciu zmroku czy w pochmurne, ciemne dni nie zapewnia wystarczającej ilości światła. Wtedy funkcję przejmuje zróżnicowane oświetlenie sztuczne w postaci lamp wiszących, punktów świetlnych umieszczonych za drewnianymi przesłonami oraz oświetlenia górnego złożonego z rzędów podłużnych opraw równomiernie oświetlających całą powierzchnię recepcji, poczekalni oraz gabinetów.
